Mongoolse gerbils zijn populaire huisdieren vanwege hun actieve en
nieuwsgierige aard. Net als andere dieren kunnen gerbils echter te
maken krijgen met gezondheidsproblemen. Hieronder een aantal
veelvoorkomende aandoeningen bij Mongoolse gerbils, zoals
parasitaire infecties, huidaandoeningen en tandproblemen. Hoewel
sommige problemen eenvoudig te behandelen zijn, is het belangrijk
om bij twijfel altijd een dierenarts te raadplegen. Een goede
verzorging en snelle actie kunnen ervoor zorgen dat je gerbil
gezond en gelukkig blijft.
Parasitaire aandoeningen
Mongoolse gerbils kunnen last hebben van verschillende inwendige en uitwendige parasieten. Inwendige parasieten kunnen herkend worden aan veranderingen in de ontlasting, gewichtsverlies en een lusteloze houding. Deze parasieten kunnen doorgaans goed behandeld worden met een ontwormkuur voorgeschreven door een dierenarts. Uitwendige parasieten, zoals vlooien, luizen en mijten, komen bij gezonde gerbils zelden voor. Wanneer ze aanwezig zijn, merk je dit vaak aan overmatig krabben en een doffe, dunne vacht. Een veelvoorkomende uitzondering is de schurfmijt, die ook bij gezonde gerbils kan toeslaan. Deze mijt is zeer besmettelijk en kan huidirritaties veroorzaken, zoals wondjes rondom de oren en kale plekken.
De meeste mijtsoorten blijven op de gerbil zelf en kunnen eenvoudig worden behandeld met middelen op basis van ivermectine. Bloedmijt vormt echter een uitzondering. Deze mijt voedt zich met het bloed van de gerbil, waarna ze zich in donkere hoekjes nestelt en voortplant. De behandeling vereist daarom niet alleen zorg voor de gerbil, maar ook grondige reiniging van de omgeving. In de dierenwinkel of bij de dierenarts zijn sprays tegen bloedmijt beschikbaar waarmee je de kooi en omliggende gebieden kunt behandelen. Het is belangrijk om de gerbil niet uit de besmette ruimte te halen, omdat bloedmijt anders in een rustfase kan gaan, wat maanden kan duren. Bloedmijt kan slecht tegen kou; het kan nuttig zijn om de kooi en accessoires een nacht buiten te zetten als het vriest. Zorg er ook voor dat besmette bodembedekking zorgvuldig wordt weggegooid, bijvoorbeeld in afgesloten zakken die met een spray zijn behandeld.
Aandoeningen aan de huid
Bij Mongoolse gerbils kunnen huidaandoeningen voorkomen zoals korstjes, kale plekken en schilfering. Deze kunnen worden veroorzaakt door stress, verkeerde voeding, hormonale problemen of schimmels. Een tekort aan vitamine B kan leiden tot ernstige huidproblemen. Het is belangrijk om bij onbekende huidproblemen een dierenarts te raadplegen.
Schimmelinfecties zijn zeldzaam bij gerbils, maar herkenbaar aan haaruitval, rode vlekken en schilfers. De behandeling bestaat meestal uit een antischimmelmiddel dat door de dierenarts wordt voorgeschreven.
Tandproblemen
De tanden van een Mongoolse gerbil groeien continu en slijten normaal gesproken af door het knagen. Wanneer dit proces verstoord raakt, kunnen de tanden te lang worden. Dit kan leiden tot problemen zoals moeite met eten en pijn. In dergelijke gevallen moeten de tanden door een dierenarts worden ingekort. Een genetische aanleg of een ongeluk kan ervoor zorgen dat tanden verkeerd groeien en niet goed afslijten. Wanneer dit structureel gebeurt, is het verstandig om met een deskundige te overleggen.
Te lange tanden kunnen ernstige complicaties veroorzaken, zoals tanden die in het gehemelte groeien. Regelmatige controle is essentieel om dergelijke problemen tijdig te herkennen en te behandelen.
Epileptische aanvallen
Epileptische aanvallen komt bij de Mongoolse gerbil geregeld voor.
Een aanzienlijk percentage van Mongoolse gerbils heeft een genetische aanleg voor epilepsie, wat een belangrijk aandachtspunt
is voor eigenaren en fokkers. Studies tonen aan dat 20% tot 40% van de gerbilpopulatie gevoelig is voor het ontwikkelen van
deze aanvallen. De aandoening wordt veroorzaakt door een genetische mutatie die invloed heeft op de elektrische activiteit in de
hersenen, wat leidt tot ongecontroleerde neuronale ontladingen.
Plotselinge geluiden of bewegingen, veranderingen in hun omgeving, transport of agressie van
soortgenoten of fel licht kunnen deze epileptische aanvallen triggeren.
Milde aanvallen: Deze worden gekenmerkt door stijfheid, een korte bevriezing van bewegingen of licht trillen.
Ernstige aanvallen: Hierbij kunnen gerbils ongecontroleerd bewegen, zoals spiertrekkingen, rollen en een tijdelijk verlies van bewustzijn.
Aanvallen duren meestal enkele seconden tot een paar minuten, en gerbils herstellen doorgaans snel zonder blijvende schade.
Niet genoemd
Bovenstaande tekst behandelt slechts enkele van de veelvoorkomende aandoeningen bij Mongoolse gerbils. Deze informatie zal in de toekomst worden aangevuld. Als je gerbil gezondheidsproblemen heeft en je hier via een zoekmachine terechtkomt, raden wij aan contact op te nemen met een dierenarts of een andere deskundige. Uiteraard kun je ook via het contactformulier op deze site vragen stellen.